تعیین الگوی بهینه کشت درشهرستان زابل تحت شرایط ریسک با تأکید برمحدودیت آب

هدف از این مطالعه تعیین الگوی کشت بهینه در منطقه زابل واقع در استان سیستان وبلوچستان است. در این تحقیق از مدلهای ریسکی موتاد و موتاد پیشرفته استفاده شد . دوره مطالعاتی طی سالهای 85-1380 می باشد. نتایج نشان می دهد با تغییر ضریب ریسک ، ترکیب کشت تغییر می کند . در مدل کشت بهینه با کاهش ریسک سطح زیرکشت محصولات گندم و جو وذرت علوفه ای کاهش می یابند ولی سطح زیرکشت کلزاوقصیل و یونجه با افزایش ریسک افزایش می یابد و پیاز در سطح درآمدی بالا الگوی کشت داشته است . کل آب مصرفی در الگوی کشت فعلی زابل برابر با78686350 مترمکعب می باشد در حالیکه درالگوی بهینه برابر42669646 مترمکعب می باشد که نشان دهنده 11درصدکاهش در مصرف آب در مقایسه با الگوی فعلی می باشد .

کلیدواژه ها:

موتاد ، موتادپشرفته ، ریسک ، الگوی کشت ، زابل ، آب