بررسی و ارزیابی مصرف و هدر رفت سرانه خانگی آب و ارائه راهکارهای لازم جهت بهینه سازی مصرف آن (مطالعه موردی زابل)

کاهش ذخایر آب آشامیدنى، کاهش کیفیت آبها و زیادى مصرف، دنیا را به طرف بحران آب سوق مى‏دهد. افزایش مهاجرت و شهر نشینى، تغییرات محیط زیست و غیره این مشکل را تشدید مى‏کند. در کشور ما و به خصوص منطقه سیستان به علت عوامل محیطی و انسانی، بحران آب به مشکل جدی تبدیل شده است چرا که جمعیت شهری کشور از 6 میلیون نفر در سال 1335 به 31 میلیون نفر در سال 1370 و در حال حاضر به بیش از 46 میلیون نفر رسیده است. مصارف آب شهری در سال 1372 نسبت به سال 1362، 5/1 برابر شده است. عدم وجود منابع آب کافی و محدود بودن ان به ذخایر سطحی وقوع خشکسالی های شدید و متعدد در منطقه از یک طرف و کمبود اطلاع از میزان مصرف و الگوی بهینه مصرف آب، کمبود اطلاعات کافی در مورد عوامل افزایش تقاضا، پایین بودن قیمت آب، تصور مردم از آب به عنوان یک کالای اجتماعی و ارزان قیمت از طرف دیگر موجب گردید که به بررسی و ارزیابی مصرف و هدررفت سرانه خانگی آب از طریق تهیه و تکمیل پرسشنامه و مصاحیه با شهروندان شهر زابل پرداخته شود در نتیجه این تحقیق عواملی از قبیل سرانه مصرف، میزان هدر رفت آب خانگی در مقاسیه با استانداردهای جهانی و ملی به دست آمد و بالا ترین مصرف در بخش حمام با سرانه 5/34 لیتر و بالا ترین هدر رفت در بخش آب خانگی در بخش کولر و تهویه مطبوع است که در حدود 5/8 برابر میزان استاندارد در ایران می باشد و در نهایت راهکارهای لازم جهت بهینه سازی مصرف متناسب با شرایط منطقه ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

میزان مصرف آب ، الگوی مصرف ، هدررفت خانگی آب ، بهینه سازی مصرف ، زابل