اخلاق اجتماعی درحوزه قرآن وعترت

اسلام آخرین دین سعادت بخش الهی ، توسط پیامبرخاتم حضرت محمد صلی الله علیه وآله بر خلق خدا ارزانی و بارور شد. پیامبر اکرم ص قبل از رحلت فرمود: همانا دو چیز گرانبها را در میان شما به ودیعت می سپارم، مادام که به این دو تمسک جویید هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترت و اهل بیتم، بنابراین هدایت بشر در پرتو پیروی کامل از قرآن وعترت میسر و فراهم است. اسلام هم دین خودسازی و ترقی و تکامل معنوی است و هم دین همزیستی جمعی و بهزیستی مسالمت آمیز. پس اسلام هم دین شخصی و فردی است وهم دین اجتماعی زیستن. اما متاسفانه برخی ، اسلام را دین فرد و شخص و عبادت در خلوت معرفی نموده اند و دستورات نجات بخش و سعادت آفرین اجتماعی را به حاشیه رانده اند.حقیر بر آنم در این نوشتار، جلوه های زیبای اخلاق اجتماعی و جامعه مدنی در حوزه قرآن و عترت را باز خوانی و معرفی نمایم، جلوه هایی از قبیل :عدالت و عدالت خواهی، رعایت حقوق : زیردستان ،معلم، پدر و مادر، دوست ،دشمن، طلبکار، بدهکار، هم وطنان،هم شهریان، همسایگان، خیرخواه دیگران بودن، اصلاح میان مردمان، اهتمام در برآوردن حاجات دیگران، حسن خلق (خوشرویی، خوشگویی و خوشرفتاری، عیادت بیمار، تسلیت به مصیبت دیدگان، توجه بایسته نسبت به یتیم، اسیر ،ضعیف، وبرده، خمس ، زکات، قرض الحسنه، هدیه ، صله رحم ،و....

کلیدواژه ها:

قرآن ، عترت ، اخلاق ، اجتماعی ، اهمیت