جایگاه فرهنگ درمباحث فقهی

فرهنگ، مهم ترین جلوه و نماد بیرونی و خارجی از انسانیت بشر است هم چنین فرهنگ هر جامعه به عنوان مهم ترین معیار سنجش و داوری درباره آن جامعه و بیانگر میزان رشد و تکامل آن در مسیر درست کمال به شمار می آید. بر این اساس فقه اسلامی به مسایل فرهنگی بیش از هر مسیله دیگر بها داده و آموزش و پرورش انسانی را در این مسیر مورد توجه و اهتمام ویژه قرار داده است. بسیاری از رفتارهای فردی و اجتماعی همواره نیازمند بازسازی و بهسازی است؛ زیرا به علل درونی و بیرونی، انسان گرایش های افراطی و تفریطی پیدا می کند که خود عامل مهم کژروی انسان است. تاکید بر اعتدال و میانه روی در همه حوزه ها و ارایه مسیر کمالی به نام راه راست و صراط مستقیم از آن روست تا همواره با معیار و میزانی، جلوی کژروی ها گرفته شود. یکی از روش های فقه برای فرهنگ سازی درست و سازنده، ارایه الگوی مناسب در همان زمینه است تا به عنوان معیار و ملاک داوری همیشه در پیش چشم باشد .

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، جامعه پذیری ، فرهنگ سازی ، مباحث فقهی