مقایسه نگرشهای ناکارآمد در افراد مبتلا و غیر مبتلا به سوء مصرف مواد در شهر بندر عباس

پژوهش حاضر به مقایسه نگرش های ناکارآمد در افراد مبتلا به سوء مصرف مواد و افراد غیر مبتلا به آن پرداخته شده است. جامعه آماری، تمامی افراد مذکر مبتلا به سوءمصرف مواد شهر بندرعباس میباشد که جهت ترک به کلینیک های ترک اعتیاد مراجعه نموده اند. محقق کلینک های دولتی بهزیستی و کلینیک های خصوصی ترک اعتیاد را که در دسترس بودند انتخاب کرده و دامنه ی سنی آزمودنیها بین 15 تا 60 سال بود. حجم گروه نمونه 100 نفر که شامل 50 نفر مبتلا به سوء مصرف مواد و 50 نفر فرد سالم (غیر مبتلا به سوء مصرف مواد) ، روش پژوهش از نوع پس رویدادی و مقایسه ای بود. ابزار پژوهش مقیاس نگرش های ناکارآمد بک و وایزمن (DAS-26) و اجرای پرسشنامه ها به صورت انفرادی انجام گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل یافته ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد که نگرش های ناکارآمد به صورت معناداری در افراد مبتلا به سوء مصرف مواد بیشتر از افراد سالم (غیر مبتلا به سوء مصرف مواد) است اما با تحلیل واریانس چند متغیره مشخص شد فقط در خرده مقیاس موفقیت- کمال طلبی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد و در خرده مقیاسهای، نیاز به تایید دیگران، نیاز به راضی کردن دیگران و آسیب پذیری، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. از جمله محدودیت های پژوهش می توان به بررسی نگرش های ناکارآمد صرفا در زمان حال اشاره کرد که ممکن است در اثر سوءمصرف مواد در فرد شکل گرفته باشد. پیشنهاد شد شناسایی باور های ناکارآمد در پیشگیری و درمان مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نگرش های ناکارآمد ، سوءمصرف مواد