تبعیدیان چچن واینگوش به آسیای مرکزی دردوران استالین

در دوران روسیه تزاری و شوروی سابق اقداماتی در زمینهی تبعیدهای گسترده، تحقیر و توهین و تصفیههای خونین صورت گرفت که عمدتابا هدف استحاله و ادغام کردن قومیتها در یک ملیت واحد و روسیسازی آنها بود.روسها در دوره تصرف قفقاز، دست به اقداماتسرکوبگرانه و بیرحمانهی شدید زدند وتسلط خود بر قفقاز را از این طریق مستحکم نمودند. با رویکار آمدن استالین وتوجه او به نظام کمونیستی، چچنها که نظام قبیلهای و زندگی عشایری داشتند با نظام مارکسیستی به شدت مخالفت نمودند که این اقدام تبعید عمومی وسراسری آنها از منطقه قفقاز به مناطق جنوبی شوروی را در پی داشت که به شکل متمرکز و سازمان یافته از سال 1944 م آغاز گردید و در پی آن اقشار اجتماعی مختلف مردم چچن از جمله روحانیون، سربازان و افسران ارتش سرخ، نیروهای پلیس و سازمان امنیت را در برگرفت. مرگ استالین، درسال 1957 م، سال اعادهی حیثیت از خلقهای در تبعید و بازگشت چچنیان در تبعید را بدنبال داشت. با توجه به مطالبگفته شده در این مقاله سعی بر آن شده است تا وضعیت این تبعیدیان وتبعاتی که تبعید آنها در پی داشته، مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شورشیان چچن ، تصفیه استالین ، تبعید ، قفقاز