آفرینش کالبد فکری پویا به منظور بازآفرینی هویت گمشده انسان و جامعه معاصر در راستای معماری هویت گرا و دانش بنیان

انسان دارای ابعاد متعدد روحی و جسمی است که پرداختن به هرکدام مفهوم خود و خویش را در او می سازد. این خود، همان هویت اوست که می تواند به طور مستقیم با ذهن و اندیشه او در ارتباط باشد. در واقع این دو مکمل یکدیگرند، با هم معنا پیدا می کنند، در عین حال که مفاهیم و تاثیرات متقابل برهم دارند. زمانی که دو بعد ذهن و هویت را مورد بررسی قرار دهیم با جنبه های متفاوتی از هرکدام روبرو می شویم. هویت با عواملی چون فلسفه، تکنولوژی، فرهنگ و جامعه؛ و تفکر انسان از نظر روانشناسی در بعد فردیبا حواس انسان مرتبط است؛ از طرفی پرداختن به درون و روح انسان نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است همچنین با استفاده از حواس و قدرت روح و ذهن می توان ابعاد دیگری را در بشر برانگیخت. از آنجایی که زندگی بشر در دنیای امروز دست خوش رشته اتفاقاتی شده و خود را به تمامی فراموش کرده، هویت فردی و به دنبال آن هویت اجتماعی او نادیده گرفته شده، معماری به عنوان فصل مشترک این دو بعد با طرح منطقه فکر پویا می تواند پاسخگوی نیاز ما باشد. بازگرداندن خود، بازآفرینی هویت با قدرت ذهن.پس هر فرد به تنهایی با ادراک کالبدی از اثر معماری می تواند هویت را بهبود بخشیده و آن را در سطح اجتماع به اشتراک بگذارد. بنابراین باید فضایی از دل شهر بیرون آید که تواما در بعد زمان و مکانی پیوسته و یکپارچه به عنوان مکث در هیاهوی جامعه در نظر گرفته شود و ناخودآگاه انسان را تحت تاثیر قرار دهد و با نگرش ها و معیارهای اندیشه انسان معاصر همراه شود تا بحران هویت را پشت سرگذارد و آرامش از دست رفته او را در این ریسمان درهم تنیده بازگرداند.

کلیدواژه ها:

هویت ، تفکر ، فرهنگ ، حواس انسان ، ادراک کالبدی ، معماری