روانشناسی نور و رنگ در طراحی داخلی مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدربا رویکرد معماری دانش بنیان

در سالهای اخیر علوم مختلف بر پایه علوم جدیدی به نام علوم دانش بنیان شکل گرفته است. دانش بنیان عبارت است از تولید خلاقیتهای بیشتر و ایجاد مدلهای کسب و کار که تا کنون و جود نداشته است و معماری دانش بنیان نیز به معنی نیروی فکر یا خلاقیت فردی یا گروهی در طراحی میباشد. اعتیاد به مواد مخدر عبارت است از مسمومیت تدریجی که به علت استعمال مداوم یک دارو اعم از طبیعی یا مصنوعی ایجاد میشود و برای شخص و اجتماع زیان آور میباشد. بدین منظور، مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر با بهرهگیری از برنامههای کاربردی به بازسازی شخصیت کاذب فرد معتاد بر مبنای اصول و مهارتهای سالم زندگی فردی و اجتماعی میپردازند. تا کنون بیشتر مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر در کشور ایران، بدون توجه به روحیات فرد معتاد و علوم دانش بنیان طراحی شدهاند. این امر سبب میشود که معتادان هنگام مراجعه جهت بستری شدن در مراکز رهایی ازوابستگی به مواد مخدر دچار نوعی ترس و اضطراب شوند که این نکته ممکن است موجب کاهش تاثیر درمان شود. در مطالعه نور و رنگ در معماری محیطهای درمانی علاوه بر جنبه فیزیکی باید جنبه روانی آن نیز در نظر گرفته شود. نورپردازی و رنگ ترکیبی از علم و هنر معماری میباشند که با بکارگیری درست آن در طراحی و ایجاد فضاهای مطلوب درمانی از جمله مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر جهت افزایش سلامت بدن و روان و ارتقا کیفیت زندگی معتادان عمل میکند. در این مقاله، به بررسی جایگاه نور ورنگ در معماری داخلی مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر با استفاده از روش مطالعات کتابخانهای و تحقیقات میدانی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نور ، رنگ ، اعتیاد ، مراکز رهایی از وابستگی به مواد مخدر ، معماری دانش بنیان