عوامل موثر برایجاد و ارتقا اجتماع پذیری در بناهای آموزشی

چگونگی چیدمان فضاها در بناهای آموزشی، به منظور ایجاد فرصت، در راستای پرورش استعدادها و یادگیری از محیط پیرامون مورد توجه قرار میگیرد.در این خصوص، آموزش به شیوه یادگیری جمعی نقش غالب این بناهای در دنیای معاصر است؛ به نحوی که محیطهای یادگیری در کنار بهره گیری از الگوی مناسب چیدمان فضا در ساختار خود،در صدد برآمدند تا با تکیه به نظریه یادگیری جمعی مایر، با ایجاد فضاهای جمعی در دسترس، تبادلات آزاد و مباحث علمی اتفاقی را در محیط افزایش دهند. نظریه ی یادگیری جمعی، بر این استوار است که ساختار پیامهایی که توسط محیط جمعی به مغز میرسد نزدیکی بیشتری با سازوکار عملکرد ذهن انسان دارد و اجتماع پذیری فضاهای آموزشیمیتواند نقش موثری در یادییری افراد بازی کند. در این راستا، پژوهش حاضر در صدد فها عوامل موثر بر ارتقا اجتماع پذیری در معماری و رابطه آنها با کیفیت های فضایی در بناهای آموزشی است و نتایج آن حاکی از وجود رابطه مستقیم بین میزان اجتماع پذیری و مولفه های کالبدی و فعالیتی محیط آموزشی است که به تنهایی یا در ترکیب بایکدیگر می توانند در اجتماع پذیری محیط های آموزشی موثر واقع شوند

کلیدواژه ها:

محیطهای آموزشی ، اجتماعپذیری ، یادگیری جمعی