بررسی تاثیر فاصله عمودی ژیوتکستایل ها به عنوان مسلح کننده بر کاهش جابجایی دیوارهای حایل انعطاف پذیر با وجود و عدم وجود سربار در جهت بهبود عملکردطراحی های شهری

گسترش نواحی شهری و مکان های پرتردد همراه با افزایش سربار روی سازه ها، باعث به وجود آمدن مباحثی در زمینه دیوار های حایل شده است. جهت پایدارسازی دیوارهای حایل به دلیل وجود خاک پشت دیوار از مسلح کننده هایی جهت بهبود وضعیت کششی خاک استفاده می کنیم. هدف از انجام این پژوهش به دست آوردن بهترین فاصله عمودی ژیوتکستایل ها در پشت دیوار حایل انعطاف پذیر با وجود سربار و عدم سربار با فرض استفاده سرتاسری ژیوتکستایل ها در کل خاک پشت دیوار و حداکثر 3 عددمسلح کننده می باشد. ما با استفاده از نرم افزار اجزا محود پلکسیس به بررسی این مدل از سازه ها می پردازیم و سپس نتایج حاصله را تحلیل می کنیم. نتایج نشان می دهد که در حالت وجود و عدم وجود سربار پشت دیوار حایل بهترین فاصله از دیوار زمانی اتفاق می افتد که ژیوتکستایل ها در فاصله خاکبرداری جلو دیوار که در این مدل 20 متر می باشد اتفاق می افتد. همچنین بهینه ترین فاصله مسلح کننده ها با فرض 3 عدد مسلح کننده در فاصله 6 متر از هم به دست می آید.

کلیدواژه ها:

دیوارهای انعطاف پذیر ، فاصله عمودی ، مسلح کننده ها ، ژیوتکستایل ها ، پلکسیس