سازه ها و ساختار در داستان های کوتاه غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی یکی از نویسندگان برجسته معاصر است. داستانهای کوتاه ساعدی از حیث مضمون و فضاسازی منحصر به فرد و پراهمیتاند و برخی از داستانهای کوتاهش به عنوان نمونههای درخشان تاریخ داستان کوتاه در ایران محسوب میشوند. ساعدی اگرچه با شیوههای مختلف نویسندگی غربی آشنایی داشت ولی کمتر تحت تاثیر آنان قرار گرفت و توانست خود را به عنوان نویسندهای صاحب سبک به جامعه ادبی ایران معرفی کند. برخی از منتقدان اعتقاد دارند، سبک ریالیسم جادویی Magic Realism) که امروزه در غرب از سبکهای شناختهشده تلقی میگردد، توسط ساعدی پایهگذاری شدهاست. ساعدی در داستانهای کوتاه خود به مشخصاتی دست یافته است که در ادبیات داستانی ریالیسم جادویی خوانده میشود. فضای شگفت و تمثیلی، پیوند وهم و خیال با واقعیت، حضور اشیاء و عناصر ماوراء طبیعی و تصویر جهانی سرشار از خواب و خرافه و کابوس از ویژگیهای این نوع داستانهاست. نگارش نزدیک به پنجاه داستان کوتاه، کارنامه ساعدی را در این زمینه درخور اعتنا ساخته است. در مقاله حاضر پس از اشاره اجمالی به ساحتهای مختلف زندگی ساعدی، داستانهای کوتاه وی را با تکیه بر ساختار و سازهها در حوزههای مختلف از جمله: طرح یا پیرنگ ، نشخصیت و شخصیت پردازی ، زاویه دید ، شگردهای روایت ، نحوه آغاز و انجام و زبان مورد بررسی قرار دادهایم

کلیدواژه ها:

ساعدی ، سازهها و ساختار ، داستان کوتاه ، طرح ، شخصیت ، راوی و زبان