تجلی داستان پیامبران در اشعار فروغ فرخزاد

یکی از صنایع ادبی که شاعران از آن در جهت افزودن به زیبایی، ایجاز و عمق شعر بهره میبرند، آرایهی تلمیح است. سرگذشت پیامبران از منابع مهم تلمیح در متون ادب فارسی به شمار میرود که شاعران از آن در جهت خلق مضامین و تصاویر شاعرانه غنیتر کردن شعر خود بهره بردهاند. فروغ فرخزاد 1313-1345 از شاعرانی است که بارها هنرمندانه از این تلمیحات در شعر خود استفاده کرده است. اغلب این تلمیحات به ویژه در مجموعههای پایانی به صورت غیرمستقیم و مضمر هستند که دریافت آنهادقت نظر بیشتری را میطلبد. خاستگاه این تلمیحات در مجموعههای نخستین قرآن و در مجموعههای پایانی، تورات و انجیل است.بیشترین تلمیحات فروغ به داستان پیامبران در مجموعههای تولدی دیگر و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد آمده است. در میان این تلمیحات، تلمیح به داستان حضرت آدم (ع) و حضرت عیسی (ع) بالاترین کاربرد را به خود اختصاص داده است. این مقاله به بررسی جایگاه پیامبران و بازتاب جنبههای مختلف سرگذشت آنان در شعر فروغ فرخزاد میپردازد

کلیدواژه ها:

قرآن ، پیامبران ، تلمیح ، شعر معاصر ، فروغ فرخزاد