تحلیل پهنه بندی های مناسب سیمای اکوتوریستی با استفاده از مدل TOPSIS ( مطالعه موردی شهرستان نایین، استان اصفهان، ایران )

پژوهش حاضر درصدد پتانسیل سنجی توان محیطی و ارزیابی توان اکولوژیک شهرستان نایین در خصوص گردشگری می باشد. بر این اساس جهت توسعه پایدار در این بخش ، شاخص های اکولوژیکی برای شهرستان معرفی و بر اساس آن گونه هایی از گردشگری طبیعی در سطح شهرستان معرفی شد. هدف از تحقیق پیش رو شناسایی ظرفیت های اکوتوریستی موجود در شهرستان نایین به روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از مدل TOPSIS می باشد. ارزیابی توان محیطی حاکی از آن است که این شهرستان پتانسیل گردشگری گسترده را دارا می باشد. باتوجه به پتانسیل بالای منطقه از لحاظ جذب گردشگر به واسطه جاذبه های مهم می توان به رونق این صنعت مهم و نقش امکان پذیر آن در توسعه منطقه امیدوار بود. همچنین بعد از بررسی و مطالعه نقشه های رقومی شهرستان توان های اکوتوریستی منطقه شناسایی گردید که این فعالیت های طبیعت گردی شامل: ستاره نگری، کوهنوردی، دامنه نوردی، طبیعت نگری، مناطق حفاظت شده و کویر نوردی می باشد. با توجه به بازدیدهای میدانی و مصاحبه با افراد متخصص ، برای این دسته از گردشگری ها ، شاخص های اکولوژیکی تعیین و براساس آن پهنه های مناسب گردشگری در سطح شهرستان بدست آمد. در نهایت با تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده از TOPSIS طبیعت گردی، کویر نوردی و ستاره نگری در بین فعالیت های اکوتوریستی موجود در این منطقه سه مقام نخست را بدست آورند.

کلیدواژه ها:

امکان سنجی توسعه ، توسعه پایدار ، گردشگری ، TOPSIS ، GIS ، نایین