بررسی رابطه بین استرس با فرسودگی شغلی در میان کارمندان و کارگران شرکت سایپای کاشان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس با فرسودگی شغلی در کارمندان اداری وکارگران سایپا است.بدین منظور تعداد 60 نفر از شاغلین ( 30 نفر کارمند اداری و 30 نفر کارگر) با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. و سپس پرسشنامه فرسودگی شغلی با 25 ماده و پرسشنامه استرس شغلی با 10 ماده در مورد آنها اجرا شد. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معنی داری تفاوت میانگینهای مستقل و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که بین فرسودگی شغلی کارمندان اداری و کارگران تفاوت معناداری وجود ندارد،همچنین بین میزان استرس کارمندان اداری و کارگران تفاوت معناداری مشاهده نمیشود. هیچرابطه معناداری بین مولفه های چهارگانه فرسودگی شغلی با سابقه کار و همچنین با سن یافت نشد . همچنین هیچ رابطه معناداری بین استرس با سابقه کار و همچنین با سن نیز یافت نشد . مولفه های خستگی عاطفی و درگیری با استرس رابطه معناداری داشت ولی بین عملکرد شخصی و مسخ شخصیت با استرس شغلی رابطه معناداری یافت نشد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، استرس شغلی