بررسی خواص کیفی روغن برخی ارقام و ژنوتیپ های زراعی گلرنگ (.Carthamus tinctorius L) تحت شرایط مختلف آبیاری

گلرنگ یکی از گیاهان دانه روغنی است که به دلیل سازگاری وسیع آن با عوامل محیطی و همچنین مقاومت آن در برابرتنش های موجود بخصوص تنش آبی می تواند در تامین دانه های روغنی کشور بسیار سهیم باشد. این پژوهش در سال1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات سنندج به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک ناقص از نوعحجیم شده با سه تکرارو چهار تیمار آبیاری با هدف بررسی تاثیر میزان آبیاری بر اندیس های مختلف روغن (یدی، پراکسید، اسیدی و اسید چرب آزاد) و میزان روغن 20 ژنوتیپ مختلف، که ارقام کشت شده در 3 بلوک که در هر بلوکدو رقم زراعی شاهد (گلدشت و سفیر) و در 4 سطح آبیاری (صفر، 30، 70 و 100 درصد آبیاری) انجام شد. نتایج نشان داد که گونه های مختلف گلرنگ اعم از بومی و ارقام شاهد عکس العمل متفاوتی نسبت به میزان آبیاری داشتند. اندازه گیری شاخص های فیزیکی و شیمیایی روغن نشان داد که از نظر پایداری روغن ژنوتیپ گلدشت (آبیاری 100 درصد) به دلیلداشتن عدد پراکسید پایین تر(0/1462) مطلوبیت بیشتری دارد.این نتیجه می تواند ناشی از افزایش قابل توجه در میزان اسید اولییک روغن باشد.همچنین نتایج نشان داد تنش اعمال شده میزان آبیاری فقط از لحاظ اندیس یدی تحت بررسی در سطح 0/1 درصد (P<0/001) معنی دار بوده و در بقیه فاکتورها نسبت به تنش آبی معنی دار نشده اند.

کلیدواژه ها:

تنش آبیاری ، خواص کیفی روغن ، گلرنگ