ماهواره دانشجویی پایش نانو ماهواره مکعبی با هدف سنجش تراز آب دریاچه ارومیه

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 553

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AEROSPACE16_408

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

یکی از مشکالت ملی در سالهای اخیر، نوسانات تراز آب دریا و دریاچهها،تاثیرات مخرب آن بر تاسیسات و حمل و نقل و نیز صدمات جبران ناپذیرزیست محیطی بوده است. از همین رو نوسانات و عدم امکان پیشبینی صحیح ارتفاع آب در دریاچه ارومیه یکی از نیازهای کنونی در کشور میباشد.دادههای ارتفاع سنجی ماهوارهای این امکان را به ما میدهد که نوساناتتراز آب دریاها، رودخانهها و دریاچهها را بررسی نماییم. در پژوهش حاضر با توجه به هزینه پایین ساخت و پرتاب ماهوارههای مکعبی، طراحی مفهومی ماهواره مکعبی سنجش از دور با هدف سنجش تراز دریاچه ارومیه در نظر گرفته شده است. در همین راستا، طراحی نانو ماهواره ارتفاع سنجی پایش با ابعاد01*01*01 سانتی متر و وزن کمتر از 5 کیلوگرم و دقت ارتفاع سنجی تقریبی 01 سانتی متر در مدار دایروی 011 کیلومتری و شیب مداری 0464 درجه، مناسب برای پرتاب از پایگاه سمنان در نظر گرفته شده است. برخالف ماهواره های سنجش از دور که محموله اپتیکی دارند در نانو ماهواره پایش جهت ارتفاع سنجی از آنتن فرستنده و گیرنده در دو باند فرکانسی L2,L1( فرکانسهای مورد استفاده در ماهوارهای جیپیاس( وآنتن دو قطبی استفاده شده است تا از طریق مدت زمان ارسال و بازتاب پالس از سطح دریاچه به سنجش تراز آب دریاچه بپردازد. از الزامات محموله جهتگیری ماهواره به سمت زمین است که برای افزایش دقت اندازه گیری محموله کنترل سه محوره با دقت نشانه روی 5 درجه درنظر گرفته شده است. انتظار میرود در هر روز حجم دادهها 8 مگابایت باشد که جهت دریافت ایستگاه زمینی از فرستنده باند S با نرخ انتقال 005 کیلوبیت در هرثانیه استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی مفهومی- نانو ماهواره مکعبی - ارتفاع سنجی -دریاچه ارومیه

نویسندگان

مهران نصرت الهی

دانشیارمهندسی هوافضادانشکده مهندسی هوافضا- دانشگاه صنعتی مالک اشتر- لویزان- تهران

منصور حضوری

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی هوافضا- دانشگاه صنعتی مالک اشتر- لویزان- تهران

احمد سلیمانی

دانشجوی دکتری مهندسی هوافضا دانشکده مهندسی هوافضا- دانشگاه صنعتی مالک اشتر- لویزان- تهران

حسین رفیع بخش

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فضایی دانشکده مهندسی هوافضا- دانشگاه صنعتی مالک اشتر- لویزان- تهران