بررسی سوانح هوایی ایران ازسال 1370تا1393

تاریخچه صنعت هوانوردی نشانگر حوادث و تلفات غم انگیز در حمل و نقل هوایی است. از سال 1950 تاکنون تلاش شده است که نرخ سوانح هوایی به طورچشم گیری کاهش یابد. از آنجا که هزینهی حوادث هوایی با توجه به دو مقوله زندگی و دلار به طور پیوسته افزایش یافته به همین منظور تلاش برای کاهشنرخ تصادفات بیش از پیش در حمل و نقل هوایی نظامی و غیر نظامی ادامه دارد. با وجود سیستمهای پیچیدهی هدایت و ناوبری امروزی این وسیله بزرگ مکانیکی نسبت به همتایان مدرن خود ایمن بوده و در حال حاضر برخی از خدمههای پروازی هستند که مرگبارتر از هواپیما پرواز میکنند. در حقیقت میتوانگفت بین 70 تا 80 درصد از حوادث هوایی به علت عوامل انسانی رخ می دهد. از موارد مورد نیاز، مهارتها و دانشهای کافی و دایم برای پرواز با دستگاه، درک صحیح آلات دقیق و مهارت ناوبر در تفسیر اطلاعات خروجی است که استفاده ازخروجی صحیح دادهها به کنترل و هدایت هواپیما میانجامد. در این مقاله، روند آمار بیست ساله شرکتهای هواپیمایی ایرانی در تعداد مسافر جابهجا شده، تعداد پروازها، تعداد سوانح رخ داده و علل آنها در پروازهای داخلی از 70 تا 93بررسی و نقش خطاهای کروی پروازی و فنی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است

کلیدواژه ها:

ا توپایلوت ، ناوبری اینرسی ، سیستم اجتناب از ترافیک ، سوانح