سنجش آسیب پذیری محیط زیست سکونتگاه های روستایی در برابر گردشگری مورد مطالعه: دهستان های شهرستان رودبار

امروزه گسترش گردشگری در کنار سایر فعالیت ها یکی از منابع درآمدی سکونت گاه های روستایی بشمار به همین دلیل جامعه میزبان تمایل زیادی به پذیرش گردشگر از خود نشان می دهد .برهمین اساس رونق گردشگری و افزایش تعداد گردشگران در هر مکان جغرافیایی در کنار پیامدهای مثبت و منفی اقتصادی اجتماعی اثرات زیست محیطی به همراه دارد که در صورت ادامه یافتن می تواند خسارت های جبران ناپذیزی را به بار آورد.هدف از مقاله حاضر سنجش آسیب پذیری محیط زیست سکونتگاه های روستایی شهرستان رودبار در برابر گردشگری است. روش مقاله توصیفی-تحلیلی و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک تاپسیس در نرم افزار Excel و همچنین جهت نمایش پراکندگی آسیب پذیری از نرم افزار Arc GIS استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان میدهد که دهستان کلیشم دارای کمترین میزان آسیب پذیری و دهستان رستم آبادجنوبی دارای بیشترین میزان آسیب پذیری است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، محیط زیست ، سکونتگاه های روستایی ، شهرستان رودبار ، مدل تاپسیس