بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و عملکرد خانواده با انطباق پذیری مسیر شغلی در بین کارکنان دانشگاه اصفهان

انطباق پذیری شغلی به عنوان ساختار چند بعدی تعریف می شود که با ظرفیت افراد جهت تغییر و انتقالات موفقیت آمیز ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط بین سبک های دلبستگی و عملکرد خانواده با انطباق پذیری مسیر شغلی انجام شد. جامعه آماری این پژوهشکلیه کارکنان دانشگاه های دولتی شهر اصفهان بود و نمونه آماری شامل 175 نفر از کارمندان بخش ها و دانشکده های مختلف بودند، که به شکل خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بود از پرسش نامه سبک دلبستگی کالینز و رید، مقیاس سنجش عملکرد خانواده مک مستر و پرسشنامه انطباق پذیری مسیر شغلی که همه پرسشنامه ها از ویژگی های روان سنجی مناسب برخوردار بودند. داده های گردآوری شده به کمک آمار توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد بین عملکرد خانواده یا انطباق پذیری مسیر شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(p<0/001). سبک دلبستگی اضطرابی با انطباق پذیری مسیر شغلی رابطه منفی و معنادار، و سبک های دلبستگی ایمن و وابسته با انطباق پذیری مسیر شغلی رابطه مثبت و معنادار نشان داد(p<0/001). با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که رابطه والد فرزندی و عملکرد خانواده نقش مهمی در مسیر شغلی افراد ایفا می نماید.

کلیدواژه ها:

انطباق پذیری مسیر شغلی ، سبک های دلبستگی ، عملکرد خانواده