بررسی تاثیرات پارادایم پست مدرن بر روش های شکل دهی به مورفولوژی شهری و الگوی خیابان

با توجه به نتایج زیان بار الگوبرداری از پارادایم خردگرا در شکل دهی به بافت های شهری، مانند ایجاد شبکه های منظم و شطرنجی که موجب به وجود آمدن شهرهای پرترافیک و ناخوانا و با مورفولوژی مونوتنی و یکنواخت شد، اهمیت توجه به نیازهای انسانی و ورود ابعاد ادراکی و معنایی و اجتماعی به مطالعات شهری و فرآیند طراحی شهری توسط متخصصان افزایش یافت، آرا و نظرات مردم، نقش به مراتب پررنگ تری نسبت به توجه صرف به جنبه های عملکردی و زیباشناختی شهرها پیدا کرد و طراحان با درنظر داشتن متغیرهای بیشتری نسبت به گذشته به آفرینش فضاهای شهری و ایجاد تغییرات در کالبد، فعالیت های انسانی و منظر شهری پرداختند. بدین ترتیب خواست مردم و شهروندان در نحوه ی طراحی بناها، سیرکولاسیون فضایی، کالبد شهر و کاربری زمین تبلور یافت. هدف از این پژوهش بررسی دستاوردهای مثبت جهان بینی پست مدرن در شکل گیری بافت های شهری معنادارتر و انسانی تر از طریق تغییر الگوی خیابان بوده است. در مرحله مطالعات و تبیین موضوع از روش مطالعات کتابخانه ای و تحلیل محتوا و استدلال منطقی بهره گیری شده و در نهایت می توان اینگونه نتیجه گرفت که ظهور پارادایم پست مدرن کمک بسزایی در رفع مشکلات به وجود آمده به تبع پیروی از جهان بینی خردگرا در طراحی شهرها و تخصص گرایی درشکل گیری مورفولوژی شهرها کرد و بسیاری از لطمات و آسیب های وارده را برطرف نمود و چنین تجربیاتی می تواند شهرهای فعلی کشور ما را نیز به سمت آینده ای انسان دوستانه تر رهنمود سازد.

کلیدواژه ها:

پارادایم پست مدرن ، مورفولوژی ، شکل شهر ، خیابان