بررسی اهمیت سرزندگی شهری در ایجاد توسعه پایدار شهری

شهر به عنوان موجودی زنده نمایانگر اتفاقات و حوادثی می باشد که در طول تاریخ و با توجه به شرایط گوناگون در آن رخ داده و شکل گرفته است. در طول بیش از یک صد سال گذشته روابط متقابل بین شهر و شهروندان تحت تاثیر فزاینده ماشینی شدن قرار گرفته است،زندگی ماشینی را می توان دلیل اصلی دور شدن انسانها از یکدیگر دانست.در نتیجه این شرایط و روابط می باشد که بحران های معنوی و اخلاقی گریبان انسان عصر حاضر را گرفته است. بحرانی که پی آمد آنرا می توان افسردگی، دل مردگی، درگیری ها و بحران های اجتماعی و جنگ ها دانست. معماران و شهرسازان به عنوان پدید آورنده شهر به عنوان بستر اصلی برقراری تعاملات اجتماعی نقش اساسی و مهمی را در مقابله با این بحران ها بر عهده دارند، در چنین شرایطی است که اهمیت کار این گروه از متخصصان به منظور ایجاد سرزندگی بیش از پیش در جامعه بروز و ظهور پیدا می کند. نوشتار حاضر سعی در بررسی عوامل پدید آورنده سر زندگی شهری از دیدگاه صاحب نظران گوناگون به عنوان یکی از شاخصه های اصلی پایداری شهری دارد.از اینرو در بخش های ابتدایی این نوشتار سعی شده است تا مفهوم پایداری به عنوان یک نیاز اساسی در توسعه شهری مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهای قابل استفاده برای دسترسی به پایداری شهری ارایه می شود و در ادامه به نتایجی اشاره خواهد شد و راهکارهایی پیشنهاد می گردد که می توان از آنها در رسیدن به بستری مناسب در جهت ایجاد سرزندگی شهری دست یافت.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی ، شهر پایدار ، سرزندگی شهری