تحلیلی بر فرقه های انحرافی نوظهور و تاثیر آن بر امنیت ملی ایران ( مطالعه موردی فرقه صوفیه)

امروزه جوامع انسانی،به لحاظ تعدد باورهای دینی و فرهنگی، چند هویتی شدهاند و کمتر جامعهای را میتوان یافت که هویت خالص دینی داشته باشد.از این رو،بسیاری از پدیدههای اجتماعی نوین در جوامع رخ داده و یا در حال شکل گرفتن هستند که از جمله آنها میتوان به فرقههای نوظهور دینی اشاره کرد.این فرقهها که عمدتا در فرایند جهانی شدن و بدوناتکا به هویت ملی کشورهای مقصد رشد یافتهاند، اصالتا ماهیت شرقی داشته که پس از ورود به غرب شکل غربی به خود گرفته و مجددا وارد حوزههای شرقی شدهاند.از این رو،ماهیت و کارکرد آنان متفاوت با شکلهای اولیه است.و بعضا باورهایدینی رسمی را نیز دچار چالش کردهاند. مخالفان صوفیه مدعیاند که پیشوایان دینی،این گروه را تخطیه کردهاند و در تایید این مدعا روایاتی را برمیشمرند. در نوشتار حاضر تاکید بر منابع شیعی و روایات موجود در این منابع است و روایاتی مد نظر قرار خواهند گرفت که به نحوی به کلیتتصوف و صوفیه ناظرند و به طور کلی به تخطیه و رد ان میپردازند و روایاتی که به افراد خاصی از این گروه نظر دارند بررسی نخواهند شد.این نوشتار در صدد است نشان دهد خاستگاه، منزلت و جایگاه تصوف به لحاظ روایی،آن چیزی نیست که نگاه ابتدایی و غیر محققانه به ما میدهد.روشن است که بررسی روایات ناظر به نقد این گروه،به معنای نادیده گرفتن نقدهای ناظر به انحرافات،متاعفروشیها و عوامفریبیهای برخی فرقههای صوفیه(که شاید بتوان مشابه آن را در دیگر گروههای اسلامی نیز سراغ گرفت)و دیگر مدعیان دروغین نیست؛همانگونه که تعمیم کژیها و خطاهای این گروهاند که به همهء صوفیه نیز به دورمقاله حاضر ضمن بررسی مفهوم فرقه و عبارات مرتبط با آن،به بررسی شکل گیری آن پرداخته و در ادامه،به  از صواب است بررسی فرقه صوفیه پرداخته و تاثیر آن بر امنیت ملی را توضیح میدهد.سپس با تشریح ویژگیهای فرقه صوفیه،به کالبدشکافی آسیبهای آنان در جامعه ایرانی میپردازد و در انتها نیز روش های برخورد با این پدیده را توضیح میدهد.

کلیدواژه ها:

عرفان های نوظهور ، دین ، فرقه صوفی ، امنیت ملی