ارزیابی میزان رضایتمندی و پایداری اجتماعی در مسکن مهر استان البرز

پروژه مسکن مهر، بزرگترین طرح ملی مسکن است که در راستای بهبود وضعیت مسکن از سوی دولت در دستور کار قرار گرفته است. به علت گستردگی طرح و اهمیت آن بررسی نتایج حاصل از این تجربه ضروری به نظر می رسد. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان رضایتمندی از زندگی ساکنان و بررسی شاخص های پایداری اجتماعی در مسکن مهر البرز (ماهدشت) و ابریشم می باشد. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شده است، پایداری پرسشنامه نیز با آزمون آلفای کرنباخ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون تی تست حاکی از آن است که مقدار سطح معنی داری sig به دست آمده برای جامعه کمتر از 0.05 و درصد اطمینان 95%، بوده است. با توجه به معیار عددی 3 برای سنجش رضایتمندی و نتایج حاصل از آزمون به میزان 2.49 به این نتیجه می رسیم که اختلاف معنی داری بین نتیجه آزمون و معیار و جود دارد به طوری که فقدان رضایتمندی ساکنان آشکار گردید. با بررسی شاخص های پایداری اجتماعی شامل امنیت، کیفیت معابر، مشارکت در فعالیت های اجتماعی، تعداد مراکز انتظامی، پارکینگ های عمومی و میزان سواد و غیره مشخص گردید که هر دو پروژه از نظر اجتماعی در وضعیت ناپایداری قرار دارند. میزان رضایت از زندگی با مقایسه میانگین بدست آمده جامعه ابرایشم و البرز که به ترتیب 2.51 با 2.47 شده است در مسکن مهرابریشم از البرز بیشتر بوده و از نظر شاخص های پایداری اجتماعی سایت البرز در وضعیت ناپایدارتری نسبت به ابریشم قرار دارد. با توجه به افزایش سطح رضایتمندی و پایداری اجتماعی، پیشنهادی از جمله ایجاد مراکز آموزشی مثل مدارس، نهضت سواد آموزی، ایجاد پارکینگ عمومی، ایجاد پاسگاه نیروی انتظامی در منطقه و همچنین مشارکت مسیولین با مردم برای رفع مشکلات و همچنین انتخاب مدیر ساختمان برای هربلوک و برقراری جلسات هفتگی یا ماهانه ساکنین و غیره ذکر گردیده است.

کلیدواژه ها:

مسکن مهر ، پایداری اجتماعی ، برنامه ریزی مسکن ، رضایت از زندگی