تاثیر معماری (مسکونی) بر رفتار کودکان

خانه و مسکن مهمترین بخش از یک جامعه است و بطور میانگین انسان بیشترین زمان از عمرش را در خانه سپری می کند. پس درنتیجه در روانشناسی محیطی،خانه نقشی اساسی در فرایند رفتار را دارد.همچنین کودکان مهمترین قشر ازیک جامعه را تشکیل میدهند،زیرا کودکان امروز جوانان فردا هستند حال اگر این کودکان دارای سلامت روحی و جسمی باشند در آینده جوانانیسالم، شاداب، خلاق، با انگیزه و عاری از بیماری های روحی خواهیم داشت و جوانان سالم به جامعه خدمت کرده و باعث رشد و توسعهکشور خواهند شد و اگر کودکان ما دچار بیماری های روحی اعم از کمبود اعتماد بنفس،کم خود بینی و افسردگی باشد این عوامل میتوانند به جامعه آسیب برساند.در پی این پژوهش بدنبال شناسایی عوامل مهم و تاثیر گذار در معماری مسکن بر روی کودکان می باشیمتا بتوانیم با استفاده از یک الگوی مشخص عوامل مثبت همچون نور،رنگ،طبیعت و ... را تقویت و عوامل منفی همچون خلوت و تنهاییرا اصلاح ویا به حداقل برسانیم و از حیطه معماری تاثیر مثبت بر روی رفتارکودکانمان بگذاریم و محیطی سالم برای رشد و نمو کودکانخلق کنیم. در دهه های پایانی قرن بیستم و شروع قرن بیست و یکم، پایداری به عنوان یکی از مباحث مطرح در کلیه عرصه ها، بهویژه در عرصه فضاهای شهری و معماری مطرح بوده است .مقوله پایداری اجتماعی به مسایلی همچون امنیت،آسایش و رشد کودکانمی پردازد که با توجه به موضوع پژوهش میتوان مقاله فوق را جزء مسایل پایداری اجتماعی دانست.

کلیدواژه ها:

معماری ، کودکان ، روانشناسی کودکان ، هوش هیجانی ، مسکن