بی هویتی یا هویت نوین در معماری و شهرسازی معاصر ایران

همراستا با پیشرفت علم وفناوری،شهرها گسترش یافته است که این عامل باعث نادیده گرفتن هویت شهری و فرهنگی در دوره معاصر شده است. یکی از این عوامل مهم بوجود آمدن چندگانگی فرهنگی در کشور ایران ، که تهرنگ غربی به خود گرفته اند می باشد. لذا اهمیت موضوع از آن روست که با گسترش شهرهای امروزی داشتن هویت فرهنگی ایران برای تسهیل در یافتن ، ترویج فرهنگ را برای شهروندان آسانتر می کند. هدف مقاله حاضر شناسایی شاخص های کمی و کیفی موثر بر بی هویتی و هویت جدید به منظور تاثیر بیشتر بر فرهنگ جامعه می باشد.روش تحقیق استفاده شده در این مقاله توصیفی تحلیلی و از نوع مطالعات کتابخانه ای می باشد و ابتدا به ادبیات موضوع ، سپس کلیات مفهومی نسبی هویت و سپس به بررسی هویت مکان های شهری و نقش ساختارهای موجود در ناخوانایی و بی نظمی هویتی و فرهنگی شهرهای معاصر ایران پرداخته شده است. در این راستا به بررسی شاخص های هویتی پیرامون شهرسازی های معاصر بر نظم شهری برای تعیین کیفیت وکیمیت هویت شهری پرداخته شده است. روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی از طریق جمع آوری نظریه، نظریه پردازان می باشد. نتایج حاصل از این مقاله به ارایه راهبردهای موثر برای نماد هویت شهری در راستای نظم بهتر شهری در شهرسازی معاصر می باشد

کلیدواژه ها:

هویت ، بی هویتی ، شهرسازی معاصر ، بی نظمی فرهنگی