تاثیر مولفه حس مکان بر توسعه پایدار شهری(نمونه موردی: بلوار شهید کریمی شهرستان نوشهر)

پایداری از جمله عکس العمل ها به بحران های زیست محیطی است که در بدو امر در قالب یک ایده ذهنی ظهور نمود. امروزه برای جلوگیری از صدمات ناشی از رشد سریع جمعیت و زندگی شهر نشینی مفهوم توسعه پایدار ارایه شده است. محیط از جنبه های کالبدی و اجتماعی و به صورت توامان ساخته شده است. انسان ها مکان های اطراف خود را خلق می کنند و مکان مستقل از انسان معنا ندارد. فضاها به واسطه ایجاد خاطره ها و شناخته شدن آنها تبدیل به مکان می شوند. بدیهی است که هرچه یک مکان بستر مناسبی برای فعالیت های متفاوت باشد به افزودن خاطره جمعی کمک خواهد کرد. در این مقاله سعی بر این شده است پس از انجام مطالعات کتابخانه ای ، به بررسی تاثیر حس مکان بر میزان تشویق افراد جامعه در حفظ مکان برای رسیدن به پایداری در بلوار شهید کریمی بپردازیم. در این راستا با روش مشاهده و استفاده از پرسشنامه در پی پاسخ به این سوال ها که به چه میزان فضای سبز و نوع کاربری می تواند موجب افزایش حس مکان و در نتیجه تلاش برای حفظ فضای مثبت بلوار شود. نتیجه به دست آمده نشان از تاثیر بسیار بالای موارد فوق بر ایجاد حس مکان دارد و اینکه با تغییر در وضعیت کاربری ها و فعالیت های موجود میتوان موجب ارتقا و پیش رفت بیش از پیش بلوار شد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، پایداری ، توسعه پایدار ، حس تعلق ، مکان ، نوشهر