بررسی یک مطالعه میدانی، برای تعیین اولویت های پنجره ها در محیط های اداری(مطالعه موردی چندین ساختمان اداری در شهرستان سیرجان)

در معماری اقوام مختلف، پنجره یکی از عواملی است که سهم قابل توجهی در شکل دادن به ظاهر بناهای مسکونی و در نتیجه در انتقال ویژگی های معماری دارد و چنانچه از ویژگی های محیط و فرهنگی که بنا متعلق به آن است برخوردار باشد، هویت معماری مکان خود را بیان می کند. تحولات دوران جدید و آزادی بی حد در شکل پذیری عناصر بناها، نوعی آشفتگی و گاهی هم شکلی یکنواخت و بی ارتباط با فرهنگ را برای پنجره ایجاد کرده که باعث کمرنگ شدن نقش پنجره در زندگی انسان ها شده است و دیگر نمی تواند پیام آور فرهنگ سرزمینی که به آن تعلق دارد، باشد.پنجره، یکی از عواملی است که نقش مهمی در شکل دهی به بنا در معماری ایرانی دارد در ساختار پنجره ی بناهای سنتی ایرانی، توجه به ویژگی های فرهنگی از لحاظ نحوه ارتباط بصری و احساسی بین فضای داخل و خارج بنا، به خوبی رعایت شده است.در معماری سنتی ایرانی، براساس شرایط محیطی و اقلیمی هر بنا، فضاها دارای پنجره هایی با شکل، اندازه و ساختاری متنوع از لحاظ کارکرد بوده، که نام گذاری متفاوتی داشته اند.هدف ما تعیین اولویت های پنجره ها برای فضاهای اداری و کشف دلایل زیربنایی بوده که ممکن است در تصمیمات طراحی تاثیرگذار باشند. برای این منظور، ما یک مطالعه میدانی، بر روی برخی ساختمانهای اداری واقع در سیرجان انجام دادیم. یافته های تحقیق نشان داد که، عمده کاربران اول از همه پنجره های اداری را ترجیح می دهند، که بزرگترین محیط برای پنجره می باشد، در مرتبه دوم، پنجره های افقی، و در مرتبه سوم نیز انواع پنجره های مربعی شکل را برای فضاهای کاری خود انتخاب می کنند. با وجود داشتن فضای محیطی یکسان در مقیاس تنطیمات، پنجره های مربعی شکل، بیشتر از انواع مستطیلی و گرد ترجیح داده می شوند، و همینطور پنجره های افقی شکل نسبت به انواع عمودی آن در اولویت های بالاتری قرار دارند. نوع پنجره، جنس آن، کیفیت شغل محل کار و همچنین کیفیت نمای ایجاد شده، تفاوت ها را در تعیین عوامل پیشین پشت اولویت های پنجره، برجسته می سازد

کلیدواژه ها:

پنجره ها ، اولویت ها ، محیط های رسمی