بررسی باهمآیی پیشفعل و همکرد کردن در فعل مرکب فارسی

این مقاله با هدف بررسی و تحلیل باهما یی پیشفعل و همکرد کردن در فعل مرکب فارس ی بر مبنای نظریه واژگان زایشی (پاستیوسکی ، 1995 )نگاشته شده است و میکوشد تا با بهره گیری از مفاه یم مطرح در این نظریه ، علل معنا یی تا ثیرگذار بر ترکیب و باهم آیی عناصر مذکور و محدودیتهای حاکم بر آن را مورد بررسی قرار دهد. در این مسیر پس از طبقهبندی عناصر پیشفعلی ترکیب شده با همکرد کردن تلاش میکنیم به برر سی سهم معنا یی آن در مجموعه داده ها ی مورد تحلیل بپردازیم. از نتا یج این تحلیل میتوان به نقش و تاثیر اطلاعات رمزگذاری شده د ر سطوح چندگانه بازنما ییهای واژگانی-معنایی عناصر در باهمایی عناصر تشکیلدهنده فعل مرکب و محدودیتهای کردن پیشفعل و همکرد حاکم بر آن اش اره کرد. روش این پژوهش، توص یفی-تحلیلی است. افعال مرکب مورد بررس ی و معانی و مثامهای مربوطه از فرهنگ بزرگ سخن (انور ی، 1381 ) استخراج شده است

کلیدواژه ها:

فعل مرکب فارسی ، باهمایی ، محدودیتهای ترکیب ، واژگان زایشی