تحلیل صوری و معنایی فرایند تکرار کامل در زبان فارسی

تکرار پدیدهای زبانی است که در دو نوع کامل و ناقص از سوی زبان شناسان بررسی شده است. این پژوهش، به تحلیل صوری و معنایی فرایند تکرار کامل در زبان فارسی میپردازد. در این راستا، از دیدگاه های مورد در این فرایند به ویژه اینکلاس زول 2005 و ریگر 1998 بهره برده ام. تکرار کامل، از حیث صوری، به دو نوع نا افزوده و افزوده (میانی و پایانی) دسته بندی شده است. و از حیث معنایی، مفاهیمی که در ساختهای تکراری حاصل میشوند، مدنظر است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می - دهد که در برخی واژههای مکرر، معنایی اصطلاحی مجازی ایجاد می شود که کامل متفاوت با معنای عناصر تکرارشونده و مغایر با دیدگاه ایونکل و زول است. از حیث ویژگیهای معنایی، مفهوم کثرت از بسامد بالایی برخوردار است. بررسی الگوها به لحاظ ساختار و معنا نشان میدهد که نحوه ترکیب در الگوها موجب تغییر صورت و معنا در این فرایند میشود.

کلیدواژه ها:

تکرار کامل ، ترکیب ، ناافزوده ، معنای اصطلاحی ، تحلیل صوری تکرار