رهایش کنترل شده ایندومتاسین از هیدروژ لهای هوشمند تهیه شده برپایه نشاسته، آکریلیک اسید و بتا-سیکلودکسترین به عنوان نانوحامل

رهایش کنترل شده داروها موجب کاهش اثرهای نامطلوب تغییرات غلظت دارو در بدن می شود. درسال های اخیر، حوزه سامانه های دارورسانی با توسعه سنتز انواع هیدروژل ها گسترش زیادی یافته است. در پژوهش حاضر، سامانه دارورسانی حساس به pH برپایه نشاسته، آکریلیک اسید ونانوحامل بتا-سیکلودکسترین طراحی و رهایش کنترل شده ایندومتاسین از این سامانه بررسی شد. این هیدروژل ها با پلیمرشدن پیوندی آکریلیک اسید ) AA ( روی نشاسته و بتا-سیکلودکسترین با روش پلیمرشدن رادیکالی تهیه شدند. سیکلودکسترین ها می توانند با بسیاری از داروهایچربی دوست نامحلول در آب، کمپلکس های محلول در آب ایجاد کنند. در محلول آبی، مولکول هایداروی قرار گرفته در حفره مرکزی سیکلودکسترین در تعادل پویا با مولکول های آزاد دارو هستند.برهمکنش دارو با پلیمر، به کمک طی فسنجی زیرقرمز تبدیل فوریه ) FTIR ( و تجزیه گرماوز نسنجیTGA ( ( و شکل شناسی نمونه ها با میکروسکوپی الکترونی پویشی ) SEM ( بررسی شد. نتایج نشانداد، هیدروژ لهای تهیه شده تخلخل خوبی دارند و م یتوانند سطح تماس زیادی را برای بارگذاری و رهایش دارو ایجاد کنند. بررسی رهایش دارو در شرایط فیزیولوژی بافر فسفات در pH برابر با 2 و 8بررسی شد. هیدروژل سنتز شده در محیط بازی )شبیه pH محیط روده بزرگ( ایندومتاسین را رها م یکند، ولی در محیط اسیدی )شبیه pH محیط معده( هیچ دارویی رها نمی شود. با افزایش مقدار نانوحامل بتا-سیکلودکسترین، بارگذاری و رهایش دارو بیشتر م یشود که به دلیل بره مکنش وایجاد تعادلی پویا میان داروی بارگذاری شده و بتا-سیکلودکسترین است. مطالعه حاضر نشان می دهد، این هیدروژل ها می توانند ب هعنوان بستر مناسب برای رهایش کنتر لشده دارو به کار روند

کلیدواژه ها:

دارورسانی ، هیدروژل ، نشاسته ، بتا-سیکلودکسترین ، آکریلیک اسید