تعیین پهنه های سیل گیر با استفاده از مدل HEC-RAS (مطالعه موردی: بالادست سد طالقان از پل گلینک تا پل وشته)

رودخانه طالقان در گذشته با سیلاب های متعددی مواجه بوده که همواره خسارات فراوانی را در پی داشته است؛ از این رو بررسی نواحی مستعد وقوع سیلاب و تهیه نقشه پهنه های سیل گیر در این منطقه ضرورت دارد. در این تحقیق، سطوح سیل گیر در دوره بازگشت های 2 تا 200 ساله در بازه ای به طول 6/5 کیلومتر از بستر رودخانه طالقان رود با استفاده از مدل HEC-RAS و الحاقیه HEC-geo-RAS تعیین گردیده است. به این منظور از نقشه های رقومی1:400، آمار دبی ایستگاه طالقان رود، اطلاعات مربوط به ویژگی پل های منطقه، ویژگی های مورفولوژی بستر و مقاطع عرضی که طی عملیات میدانی جمع آوری گردیده، استفاده شده است. در نهایت داده ها به نرم افزارHEC-RAS وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. پس از تعیین حدود سیل گیری در دوره بازگشت های گوناگون در هر مقطع عرضی، نتایج به محیط ArcGIS وارد و از این طریق خروجی نقشه های پهنه بندی سیلاب به دست آمده است. نتایج نشان می دهد که از کل مساحت در قلمرو سیل 200 ساله حدود 88/16 درصد مستعد سیل گیری توسط سیل های با دوره برگشت 25 سال و کمتر از آن است.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، پهنه بندی مناطق سیل گیر ، طالقان رود ، ضریب زبری مانینگ ، HEC-RAS