جداسازی آمینواسید گلیسین با استفاده از سیستم های دوفازی آبی شامل ( PEG +C4H4Na2O6 +H2O) در وزن های مولکولی مختلف PEG

یکی از راهکارهای پژوهشگران برای جداسازی محصولات بیوتکنولوژی استفاده از سیستم های دو فاری آبی بهعنوان جایگزین برای استخراج مایع- مایع با سیستم های رایج آب و حلال آلی می باشد. در این تحقیق جدایی آمینواسید گلیسین در سیستم های دو فازی آبی بررسی شده است. گلیسین کاربرد فراوانی در صنایع مختلفدارد و به عنوان بهبود دهنده ی طعم، برای طول عمر مفید در پنیر خامه ای و عامل بافر در تولید مواد غذایی ودر صنعت دارویی کاربرد دارد.سیستم های دو فازی آبی مورد مطالعه مخلوط های از پلی اتیلن گلایکول (PEG) با وزن های مولکولی (1000 و6000) و نمک سدیم تارتارات و آب در دمای 298 کلوین می باشد. با تجزیه این سیستم ها منحنی های جداییفازی (منحنی باینودال) و خطوط رابط مربوط به هر سیستم تعیین و ترسیم شده و اثر تغییر جرم مولکولی پلیاتیلن گلایکول بر منحنی باینودال و ضریب تقسیم گلیسین و طول خطوط رابط مورد مطالعه قرار گرفته است کهافزایش جرم مولکولی پلیمر باعث افزایش منطقه دوفازی و کاهش ضریب تفکیک و افزایش طول خطوط رابطشده است.

کلیدواژه ها:

سیستم های دوفازی آبی ، استخراج مایع- مایع ، پلی اتیلن گلایکول ، سدیم تارتارات دی هیدرات ، آمینواسید گلیسین