تاثیر شکل ، مساحت و زاویه قرارگیری ساختمان بر میزان مصرف انرژی در ساختمان

امروزه دستیابی به توسعه پایدار هدف بسیاری از کشورهای جهان است. چرا که منابع انرژی در جهان محدود است و محدود بودن منابع انرژی و لزوم صرفهجویی در مصرف آن، طراحی بهینه و مناسب ساختمان ها را از دیدگاه مصرف انرژی ضروری می سازد. موقعیت جغرافیایی ایران موجب شده که امکاندریافت میزان قابل توجهی انرژی تابشی خورشید فراهم باشد . در این شرایط، با توجه به محدود بودن ذخایر سوخت های فسیلی و آلودگی های زیستمحیطی ناشی از سوزاندن آنها، طراحی معماری مناسب می تواند با استفاده از راه کارهای سامانه های غیرفعال، به کاهش انرژی مصرفی نهایی ساختمان منجر شود . با توجه به گسترش صنعت ساختمان و انرژی قابل توجه مورد نیاز این ساختمان ها، تعیین فرم مناسب ساختمان ها از نظر میزان انرژی تابشیدریافتی و جهت گیری مناسب ساختمان ها به منظور کاهش بارهای حرارتی و برودتی و جلوگیری از اتلاف انرژی از اهمیت خاصی برخوردار است. در مورد ارتباط جهت ساختمان و تابش ، جهت جنوبی بهترین جهت برای ساختمان قلمداد شده است.

کلیدواژه ها:

فرم و شکل بنا ، انرژی ، جهت قرارگیری ساختمان ، بهینه سازی ، سوخت فسیلی