بهبود سرعت انطباق در تخمین نسبت سیگنال به نویز پیشین به روش تصمیم هدایت شده

تخمین نسبت سیگنال به نویز (SNR) پیشین، چالشی است که همواره در الگوریتم های بهسازی گفتار چند دهه ی اخیر مورد توجه قرار گرفته است. یکی از نگرش های کارا و نسبتا ساده برای تخمین این پارامتر، نگرش تصمیم هدایت شده است. این نگرش نویز موزیکال را به خوبی کاهش می دهد اما از طرف دیگر به دلیل استفاده از طیف فریم قبلی برای تخمین SNR پیشین در فریم فعلی، تاخیری به اندازه ی یک فریم در سیگنال بهبود یافته ی خروجی به وجود می-آید. یکی از دلایل تاخیر فریم یا کند بودن سرعت انطباق SNR پیشین با فریم فعلی، استفاده از ضریب هموارسازی ثابت در معادله نگرش تصمیم هدایت شده است. در این مقاله ما یک روش برای محاسبه پویای ضریب هموارسازی ارایه می کنیم که با استفاده از SNR پسین فریم فعلی و فریم قبلی مقدار مناسب ضریب هموارسازی را محاسبه می کند و سرعت انطباق را بهبود می بخشد. با استفاده از این روش حذف نویز موزیکال بهتر صورت می گیرد و مشکل تاخیر فریم نیز برطرف می شود. ارزیابی های مبتنی بر اندازه های عینی بهبود کارایی روش پیشنهادی را تایید می کنند.

کلیدواژه ها:

بهسازی گفتار ، نسبت سیگنال به نویز پیشین ، تصمیم هدایت شده ، ، سرعت انطباق