بررسی اثر طول آبشکن بر عمق آبشستگی اطراف آن در قوس 180 درجه رودخانه ها

یکی از متداول ترین روش های ساماندهی و کنترل فرسایش کناری در قوس رودخانه ها استفاده از آبشکن است. آبشکن با هدایت جریان به سمت محور رودخانه، از ایجاد جریان قوی در طول ساحل جلوگیری کرده و مانع فرسایش ساحل رودخانه می گردد. از سوی دیگر الگوی جدید جریان باعث آبشکستگی در اطراف آبشکن می شود. یکی از پارامترهای موثر بر آبشکستگی ر دماغه آبشکن ها، اثر طول آبشکن است. بمنظور بررسی اثر طول آبشکن در قوس بر فرآیند آبشکستگی، آزمایش هایی در یک فلوم آزمایشگاهی با قوس 180 درجه با R/B = 4/7 از جنس پلاکسی گلاس انجام پذیرفت. در این تحقیق با قرار دادن یک آبشکن در فلوم آزمایشگاهی در موقعیتهای 30، 90، 190 درجه با طول های 8، 10، 12 سانتی متر با دبی های 20، 24 و 28 لیتر بر ثانیه و عمق ثابت 13 سانتی متری پدیده آبشکستگی حول آبشکن در حالت آب زلال مورد بررسی قرار گرفت. برای مصالح کف فلوم از ماسه طبیعی با دانه بندی یکنواخت با D50=2mm و ضریب یکنواختی 1/7 استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد هر چه طول آبشکن افزایش یابد باعث افزایش عمق آبشکستگی اطراف آن می شود همچنین با افزایش دبی جریان و موقعیت قرار گیری آبشکن در قوس ابعاد چاله و طول پشته در پائین دست آبشکن نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

آبشکن ، آبشستگی ، قوس رودخانه ، طول آبشکن