ارزیابی ضریب رواناب ناشی از بارش در حوضه آبریز باغان

رواناب های حاصله از سیلاب یکی از بزرگترین بلایای طبیعی است که جان انسانها و نیز سرمایه آنها را تهدید می نماید. جهتمهار این پدیده و طراحی سدها و سازه های هیدرولیکی، و ذخیرهسازی آن، باید رواناب و دبی سیلاب مطالعه و پیش بینی گردد جهت تهیه لایه های موضوعی مختلف مانند نقشه های کاربری اراضی GIS در این تحقیق از داده های سنجش از دور و تکنیک هایو پوشش گیاهی و نقشه گروه هیدرولوژیکی خاک استفاده شده است و برای بررسی میزان سیل خیزی از آمار 39 ساله هواشناسیو بر اساس داده های حداکثر بارش 24 ساعته استفاده گردیده است. مدل مورد استفاده جهت ارزیابی سیلخیزی بر اساس روشscs است. نتایج نشان می دهد که منطقه به دلیل شرایط گرمسیری و رگبارهای موسمی دارای پتانسیل بالای سیلخیزی است که حدود 40 درصد مساحت حوضه در پهنه پتانسیل سیلخیزی زیاد و بسیار زیاد قرار دارد.کاربری اراضی شهری بیشترین سهمرا در تولید رواناب سطحی دارد.

کلیدواژه ها:

سیلاب ، رواناب ، روش GIS ، SCS