مدلسازی دانسیته محلول فوق بحرانی با استفاده از معادله حالت SRK

یکی از مشخصههای بارز سیالات فوق بحرانی، دانسیته آنها است. با انتقال حلال به محدوده فوق بحرانی، دانسیته حلال افزایش یافته و قدرت حلالیت را به طور چشمگیری بهبود میبخشد. بنابراین مدلسازی دانسیته محلولهای فوق بحرانی ازاهمیت ویژهای برخوردار است.در این تحقیق، تعادلات فازی چهار سیستم دوتاییجامد حلال فوق بحرانی مورد بررسی قرار گرفته است. سیستمها عبارتند از: نفتالین دیاکسیدکربن، - - اسید بنزوییک دیاکسیدکربن، اسید سالیسیک دیاکسیدکربن و فنن ترین فلوروفرم. برای مدلسازی - - -رفتار سیستمها، از معادله حالت درجه سوم دو پارامتری SRK استفادهشد. نتایج مدلسازی نشان میدهد که معادله حالت درجه سوم SRK بخوبی توانسته است رفتار سیستمهای جامد حلال فوق بحرانی را پیش بینی - نماید. معادله حالت SRK برای پیشبینی دقیقتر، نیاز به پارامتر برهمکنش دوتایی داشت که این پارامتر با استفاده از الگوریتم ژنتیک بدست آمد. برای مقایسه کمی نتایج از عبارت خطای مطلق میانگین (AAD%) استفاده شد. کمترین و بیشترین مقدار خطای مطلق میانگین، به ترتیب برای سیستمهای فنن ترین فلورو فرم1/7% و اسیدسالیسیک دیاکسید کربن 7/22% بود.

کلیدواژه ها:

محلول فوق بحرانی ، دانسیته ، حلالیت ، معادله حالت درجه سوم ، مواد جامد