اصول روش درمان شناختی، جسمی و روانی اعتیاد؛ پاکسازی بدن و رها سازی ذهن

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 984

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPA01_042

تاریخ نمایه سازی: 11 مرداد 1396

چکیده مقاله:

اعتیاد، یکی از معضلات اجتماعی امروز جامعه ماست که علاوه بر اثرات مخرب مستقیم در ایجاد و افزایش بسیاری از آسیبهای اجتماعی دیگر از جمله: طلاق، کودک آزاری، روسپیگری، فساد اخلاقی، کودکان کار و... نیز نقشی کلیدی دارد. این پدیده اجتماعی که تقریبا در تمامی جوامع انسانی عرض اندام می کند، هربار نقابی جدید بر چهره میزند و با رنگ و لعابی دیگرگون افراد را به کام خویش می کشد و رویاهای زنان و کودکان و جوانان را آرام و بی صدا به کابوسی سیاه و ناشدنی تبدیل میکند. دغدغه پیشگیری از این بلای خانمانسوز از یکسو و درمان بیماران گرفتار اعتیاد از سوی دیگر بسیاری از جوامع را بر آن داشته تا با بکارگیری روشهای نوین و کاربردی به مبارزه جدی با معضل اعتیاد بپردازند. در ایران روشهای متعددی جهت درمان اعتیاد در مراکز و کمپهای ترک اعتیاد در حال اجرا است و در برخی از این روشها از داروهاییاستفاده میشود که خود اعتیادآورند. براساس شواهد و بررسیها روشهای موجود نتوانسته اند به طور قطعی و دایمی درمانی بدون بازگشت را تضمین نمایند.یکی از روشهای نوین ترک اعتیاد که حدود نیم قرن است در بیش از 20 کشور درحال اجرا است، روش پاکسازی بدن است که در انجام میشود. طی این روش که نوعی سم زدایی قوی به شمار می رود، در آن به هیچ عنوان بنیاد بینالمللی نارکانن م مراکز مخصوصی زیر نظر از هیچ نوع درمان دارویی استفاده نمیشود، طی یک پروسه حدودا 30 روزه بدن فرد به طور کامل از تمامی سمومی که در اثر مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی انباشته شده است، پاکسازی میگردد و همزمان با آن ناخودآگاه فردی و ذهن او نیز توسط متخصصین و روانشناسان خبره از عقدهها و سرکوبهای روانی رها میشود و بدین ترتیب فرد در پایان پروسه درمان با بدن و روانی کاملا پاک و آزاد به آغوش جامعهبازمیگردد. اهمیت این روش نوین در مقایسه با سایر روشهای درمان اعتیاد آن است که در این روش از هیچ نوع دارویی استفاده نمیشود و سموم به طور کامل از بدن فرد خارج میگردد که این امر درمانی بیبازگشت و قطعی را نوید می دهد.

نویسندگان

طیبه جعفری

مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و امین فولادشهر

کورش محمدی

رییس انجمن آسیبشناسی اجتماعی ایران

مهدی محبی

رییس سازمان بهزیستی شهرستان نطنز