تببین افسردگی و گرایش به خودکشی براساس تحمل پریشانی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین تحمل پریشانی با افسردگی و گرایش بهخودکشی در دانشجویان دانشگاه شیراز انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق شاملکلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بود، از این جامعه 953 نفر به روش نمونه گیری تصادفیانتخاب شدند و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (2005) و مقیاس ملی سلامتروان دانشجویان را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون وتحلیل رگرسیون چندمتغیره استاندارد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همبستگی منفی معناداری بین تحمل پریشانی با افسردگی (p<0/001 و r=-0/407) و گرایش به خودکشی (p<0/001 و r=-0/415) وجود دارد، تحمل پریشانی قادر به تبیین 15/5 درصد واریانس افسردگی (p<0/001 و r(2)=0/165) و 17 درصد واریانس تمایلات خودکشی (p<0/001 و r(2)=0/173) بود. یافته های این پژوهش گویای آن است که با ارتقاء توانمندی های روان شناختی دانشجویان به ویژه در حوزه تحمل پریشانی و ناکامی می توان گام مفیدی در پیشگیری از بروز مشکلات روانی دردانشجویان برداشت.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، خودکشی ، تحمل پریشانی ، دانشجویان