تحلیلی بر سنجش شاخص های شهرک صنعتی(نمونه موردی شهرستان تبریز)

مکان گزینی را میتوان فعالیتی محسوب نمود که پتانسیلها و تواناییهای یک منطقه را از حیث دارا بودن شرایط مطلوب و کافی در ارتباط فیما بین آن با سایر نقاط را جهت گزینش محل مناسب برای استقرار مراکز کارکردی معین مورد تنش و تحلیل قرار میدهد. معیارهای بکار گرفته شده در امر مکان گزینی نسبت به نوع کاربرد آن میتوانند متفاوت باشند ولی همه آنها با هدف انتخاب مکان مناسب با یکدیگرهمگرامیشوند. مکان یابی نامناسب فضاهای صنعتی در نتیجه عدم توجه به شاخص های مکان یابی می باشد. چنانچه شاهد هستیم عدم مطالعه در انتخاب شاخص های مکانیابی شهرک صنعتی مشکالت بسیاری را برای شهرها از جمله اقتصادی، زیست محیطی بوجود آورده است. بر این اساس هدف از مقاله حاضر تدوین شاخص های مکانیابی شهرک صنعتی بر اساس معیارهای توسعه پایدار می باشاد. مطالعات انجام یافته و پرسشنامه های تهیه شده از متخصصان نشان می دهد که معیارهای دسترسی، زیست محیطی، طبیعی، اجتماعی – اقتصادی و زیرساختی از مهمترین معیار ها در مکان یابی شهرک صنعتی می باشند. طبق نتایج تحقیق می توان گفت که زیر معیار شبکه راه های ارتباطی بیشترین تاثیر را در مکان یابی شهرک های صنعتی داشته است.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، شهرک صنعتی ، معیار ، تبریز