رابطه سبک های فرزندپروری،اهمالکاری با مولفه های سلامت روان دردانش آموزان دخترپایه نهم شهرستان شادگان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری،اهمالکاری با مولفه های سلامت روان دردانش آموزان دختر پایه نهم شهرستان شادگان که درسال تحصیلی 94-95مشغول به تحصیل بوده اند.نمونه این پژوهش شامل 150نفربودندکه به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند،نوع پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده،برای گردآوری داده هاازپرسشنامه سبک فرزند پروری با مریند،مقیاس اهمال کاری تاکمن و پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد که همگی از اعتباروپایایی قابل قبولی برخوردارند. به منظور تجزیه وتحلیل داده هادراین تحقیق از روش های آماری توصیفی،ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان دادکه بین مولفه های سبک فرزند پروری (سهیل گیرواقتدارمنطقی) باسلامت روان دانش آموزان رابطه مستقیم معنی دار مشاهده شد،همچنین بین مولفه های سلامت روان(علایم جسمانی وکارکرداجتماعی)باسبک فرزند پروری رابطه مستقیم معنی دارمشاهده گردید (0/05< p ).از سوی دیگر نتایج نشان دادکه مولفه های سبک فرزند پروری (سهل گیرومقتدر) توان پیش بینی سلامت روان دانش آموزان دختررادارندو0/17واریانس سلامت روان راتبین می کنند.همچنین مولفه های سلامت روان (علایم جسمانی وکارکرداجتماعی) توان پیش بینی سبک فرزند پروری دانش آموزان دختررادارندو0/10 واریانس سبک فرزند پروری راتبین می کند. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد، باافزایش سبک های فرزندپروری با مولفه های سهل گیرومقتدرمی توان سلامت روان دانش آموزان دخترراکاهش دادودرزمینه علایم جسمای و اختلال کارکرد اجتماعی می توان سبک های فرزند پروری آن هاراافزایش داد.همچنین اهمالکاری تحصیلی، مولفه های سبک فرزندپروری (استبدادی) در پیش بینی سلامت روان و مولفه های (اضطراب وخواب،افسردگی)درپیش بینی سبک فرزند پروری دانش آموزان دختر معنی دار نبود.

کلیدواژه ها:

سبک فرزند پروری ، اهمالکاری ، سلامت روان