اثر آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی بر خودکارآمدی کارکنان بانک

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بین فردی بر میزان اضطراب کارکنان بانک انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه کارمندان بانک غرب شهر تهران مشغول به کار در سال 1395، بودند. حجم نمونه 30 نفر (15 نفر در هر گروه) بودند که با روش نمونه گیری به صورت در دسترس انتخاب شدند و قبل و بعد از انجام پژوهش با پرسشنامه های خودکارآمدی شرر (1982) مورد آزمون قرار گرفتند. تعداد 10 جلسه آموزش مهارت های ارتباطی بر روی گروه آزمایش انجام شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل کوواریانس یک متغیری انجام شد. یافته ها: مقایسه میانگین های تعدیل شده دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد که اجرای متغیر مستقل باعث شده تا میانگین نمرات خودکارآمدی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یابد (0/01> p). نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش های مهارت های ارتباطی، می تواند در افزایش خودکارآمدی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مهارت های ارتباطی ، کارمندان بانک