مروریبر پایگاه دادههای No SQL و زیرساختهای آن

قبل از پیدایش پایگاه دادههای NoSQL تنها بانکهای اطلاعاتی مورد استفاده، پایگاه دادههای رابطهای بودند. در این ساختار، اطلاعات درون جداول قرار داشتند و از طریق ارتباطی که مابین آنها برقرار بود، اشتراکگذاری دادهها انجام می شد. با ظهور نرم افزارهای تحت وب و پیدایش شبکه های اجتماعی که روزانه حجم زیادی از داده ها را مبادله می کنند، دیگر مدل رابطه ای چندان پاسخگو نبود و در صورت استفاده از این مدل، هزینه و زمان بسیاری صرف میشد. در صورت استفاده از این مدل، با وجود میلیونها و میلیاردها رکورد، انجام عملیاتی نظیر نرمال سازی بسیار پیچیده بود. آنجاییکه از اطلاعات موجود در شبکه های اجتماعی نظیر فیسبوک و توییتر یا اپلیکیشنهای به اشتراک گذاری عکس و فیلم نظیر اینستاگرام، در امور تجاری استفاده می شود، نیاز به سرعت بیشتر برای تبادل اطلاعات و تسریع عملیات بازیابی احساس می شد. ایناطلاعات حجمی حدود پتا بایت دارند. پس نیاز است که حافظه هایی با مقدار ظرفیت بالا برای ذخیره و بازیابی این اطلاعات وجود داشته باشد. باید سرویس هایی در دسترس باشند که بدون وقفه توان پاسخگویی به درخواستها را داشته و در صورت افزوده شدن منابع سختافزاری یا نرم افزاری تاخیری در روند پاسخگویی به وجود نیاید. این بدین معنی است که به قابلیت مقیاس پذیری بالا نیاز است