بررسی علل فرار نوجوانان از خانه

نوجوانی و جوانی یکی از مهم ترین مراحل زندگی آدمی محسوب می شود و آخرین مرحله تحول شناختی و گذار از مرحله پیرو دیگران بودن به دوره مستقل بودن است؛ دوره ای که نوجوان به هویت واقعی خویش دست می یابد. نوجوان با خود می گوید : اکنون من دیگر کودک نیستم، یک بزرگ سالم . در این مرحله، دیگر والدین نمی توانند به او کمک چندانی بکنند؛ چه اینکه وی الگوهای خود را در جای دیگری جست وجو می کند. نوجوانی حساس ترین مرحلهزندگی انسان است. در این دوره که نوجوان در حال گذر از وابستگی دوران کودکی به همبستگی دوران بزرگسالی است، از توانایی ها و محدودیت های خود درک صحیحی ندارد و ممکن است در مواجهه با مشکلات زندگی، فرار را به عنوان یک راه حل مناسب انتخاب کند و مشکلات بزرگی برای خود، خانواده و جامعه ایجاد کند. همه روزه شاهد درج عکس هایی از کودکان و نوجوانان در جراید رسمی کشور هستیم که بدون اطلاع والدین، خانه و کاشانه خود را ترک نموده و به دیگرسخن اقدام به فرار از خانه نمودهاند و چشمان مضطرب خانوادهای را بیصبرانه در انتظار بازگشت خویش به دور انداخته اند. فرار نوجوانان یک معضل پیچیده خانوادگی اجتماعی است که دلایل مختلفی دارد اما یک نکته مهم که در این مورد مشترک به نظر می رسد نارضایتی از وضع موجود و فرار به قصد دور شدن از عامل نارضایتی است. هیچ آمار دقیقی از تعداد فراریان از منزل در ایران وجود ندارد. تنش و فشاری که این وضعیت بر خانواده ها ایجاد می کند و عکس العمل هایمختلفی که والدین، خانواده، دوستان و اطرافیان و پلیس به این وضعیت نشان می دهند ممکن است به سطح بحرانی برسد وحتی خود این واکنشها باعث بحران بیشتری در خانواده شود .

کلیدواژه ها:

نوجوانان ، فرار ، فرار از خانه ، مشکلات خانوادگی_اجتماعی