بهبود نگاشت ناهمگونی با استفاده از اتوماتای سلولی فازی و اتوماتای یادگیر سلولی

مسیله تطبیق استریو، به مطابقت پیکسلهای دو تصویر بدست آمده از یک صحنه اشاره دارد، که بواسطه آن اطلاعات عمق اشیا حاضر در صحنه استخراج میشود. برآیند این فرآیند، نگاشت اختلاف یا ناهمگونی است که عموما حاوی مقادیر زیادی نویز تصادفی است. برای حذف نویز و بهبود تصویر عمق، سه رویکرد مبتنی بر اتوماتای سلولی در این مقاله ارایه شده است. رویکرد اول عدم قطعیت را بوسیله بکارگیری اتوماتای سلولی فازی مدلسازی می کند. رویکرد دوم از اتوماتای یادگیر سلولی برای انتخاب و اعمال قوانین بهینه در هر وضعیت استفاده می کند. رویکرد سوم ترکیبی از دو روش فوق است که همزمان از مزیت های اتوماتای سلولی فازی و اتوماتای یادگیر سلولی استفاده می کند. روشهای پیشنهادی فوق با انواع اتوماتای سلولی مقایسه شده اند. نتایج بدست آمده بیان ازکارایی قابل قبول روش های پیشنهادی در بهبود تصویر عمق دارد

کلیدواژه ها:

تطبیق استریو ، اتوماتای سلولی ، اتوماتای یادگیر سلولی ، اتوماتای سلولی فازی