بررسی اثر بخشی مهارتهای زندگی بر رضایت زناشویی و کیفیت زندگی زنان متاهل

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مهارتهای زندگی بر رضایت زندگی و کیفیت زناشویی زنان متاهل می باشد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و طرح پژوهشی دو گروهی آزمایشی و گواه با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش تمام زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره شهدای فرهنگی شهرستان سبزوار بود که از بین آنان به صورت تصادفی 30 زوج انتخاب شدند، سپس زوجها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 15 زوج) و گواه ( 15 زوج) قرار گرفتند.ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون و همکاران، 1987 (و پرسشنامه کیفیت زندگی 36-SF) واروش بون، 1992 (بود. در مرحله پیش آزمون همه زنان متاهل این دو مقیاس را تکمیل نمودند. پس آزمودنیهای گروه آزمایش در 10 جلسه 2 ساعته که برنامه آموزش مهارتهای زندگی شرکت نمودند در حالی که گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. در مرحله پس آزمون هر دو گروه به این دو پرسشنامه پاسخ دادند.دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس و نرم افزار SPSS تحلیل شد. نمرات گروه آزمایش پس از دریافت آموزش مهارتهای زندگی در مقایسه با نمراتشان در مرحله پیش آزمون و در مقایسه با گروه گواه افزایش معناداری داشته است ( 001/0

رضایت زناشویی و کیفیت زندگی داشته است و میتوان از آن به عنوان یک اقدام موثر در این زمینه استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

مهارت زندگی ، رضایت زناشویی ، کیفیت زندگی