ارتباط سبکهای دلبستگی با صفات طیف اوتیسم در دانشجویان

علایم گستره طیف اوتیسم میتواند بدون اختلال واضح در زندگی روزانه در افراد عادی وجود داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سبکهای دلبستگی با صفات طیف اوتیسم در دانشجویان بود. در این پژوهش توصیفی همبستگی، 100 دانشجوی دانشگاه پیام نور مرکز قوچان در سال تحصیلی 1394-1393 به روش نمونهگیری داوطلبانه انتخاب و پرسشنامههای طیف بهر اوتیسم آلیسون و همکاران (2012 (و سبک دلبستگی بزرگسالان هازن و شیور (1987 (را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از نرم افزار SPSS نسخه 21 و روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه ورود (در سطح معنیداری آلفای 05/0 (استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک دلبستگی اجتنابی و صفات اوتیسم رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد (32/0=r؛ 001/0

سبک دلبستگی اجتنابی بهترین پیشبینیکننده صفات اوتیسم در دانشجویان میباشد (288/0=ȕ؛ 006/0

سبک دلبستگی اجتنابی دانشجویان میتوان میزان صفات اوتیسم آنها را تقلیل داد و توجه به سبک دلبستگی اجتنابی به منظور پیشگیری از اختلالهای طیف اوتیسم و ارتقای سطح سلامت روانی جامعه اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

صفات اوتیسم ، سبک دلبستگی اجتنابی ، سلامت روانی ، دانشجویان