بررسی اثربخشی آموزش کنترل هیجان برافزایش خودکارآمدی اجتماعی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دبیرستانی مشهد

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کنترل هیجان بر خودکارآمدی اجتماعی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دبیرستانی انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر شبهآزمایشی بود که با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت. نمونه شامل 28 نفر از دانشآموزان دختر دبیرستانی ساکن شهر مشهد بود که 14 نفر در گروه آموزش کنترل هیجان و 14 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضای گروه آموزش کنترل هیجان تعداد 8 جلسه آموزش گروهی کنترل هیجان را دریافت کردند، اما برای اعضای گروه گواه مداخله خاصی ارایه نشد. قبل و بعد از اجرای مداخله، پرسشنامههای خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان و انگیزش پیشرفت توسط گروه نمونه تکمیل شدند.یافته ها:نتایج تحلیل کوواریانس یک راهه(آنکوا) نشان داد که در پس آزمون، نمرات خودکارآمدی اجتماعی و انگیزش پیشرفتآزمودنیهای گروه آموزش کنترل هیجان نسبت به آزمودنیهای گروه گواه، افزایش معناداری داشته است.نتیجه گیری: یافتههای پژوهش موید این مهم است که آموزش کنترل هیجان باعث افزایش خودکارآمدی اجتماعی و انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر دبیرستانی میشود.

کلیدواژه ها:

آموزش کنترل هیجان ، خودکارآمدی اجتماعی ، انگیزه پیشرفت