ارایه روش تخمین ارزش افزوده حاصل از مرمت ساختمانهای تاریخی؛مطالعه موردی: عمارات مسعودیه و باغ فردوس در تهران

میزان ارزش افزوده حاصل از اجرای طرح، یکی از شاخص های اصلی موثر بر اولویتبندی اجرای طرح ها و تخصیص اعتبار به آنهاست. درپژوهش حاضر، شیوه ای کاربردی جهت تخمین ارزش افزوده طرح های مرمت ساختمانهای تاریخی، ارایه شده است. گامهای اصلی درروش پیشنهادی عبارتند از: تعریف شاخص های اصلی اثرگذار بر میزان ارزش افزوده، اولویتبندی شاخص ها بر اساس فرآیند تحلیلیسلسله مراتبی ) AHP (، امتیازدهی به شاخص ها مبتنی بر منطق فازی و نهایتا محاسبه رتبه ارزش افزوده مرمت ساختمان تاریخی. روش تخمینی پیشنهادی برای دو مطالعه موردی عمارات مسعودیه و باغ فردوس تهران، که مقادیر واقعی ارزش افزوده حاصل از مرمت آنها دردسترس بوده است، به کار گرفته شده و نتایج تخمینی با هدف صحت سنجی و اعتباربخشی روش پیشنهادی، با مقادیر واقعی مقایسه شدهاند. مقایسه مقادیر تخمینی و واقعی، حاکی از خطای کمتر از 01 درصد در نامناسبترین حالت بود که خطایی قابل قبول می باشد. بر اساس نتایج حاصل، تناظر مناسبی بین رتبه ارزش افزوده حاصل از روش تخمینی )از درجه ناچیز تا بسیار زیاد( از یک سو و محدوده تغییرات کمی ارزش افزوده بر حسب درصدی از هزینه کل عملیات از سوی دیگر برای طرح های مرمت ساختمانهای تاریخی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مرمت ساختمان تاریخی ، ارزش افزوده ، عمارت مسعودیه ، عمارت باغ فردوس