جایگاه محیط های پرورش سازمان های مجازی در مدیریت پژوهش

در این مقاله، به ارایه هستی شناسی سطح کلان محیط های پرورش سازمان های تحقیقاتی مجازی پرداخته میشود. محیط های پرورش سازمان های مجازی به عنوان شکل جدیدی از سازمان همکاری شبکه ای، فرصت همکاری در سازمان های مجازی را برای اعضای خود فراهم مینمایند و به انتخاب هوشمندانه شرکای سازمان مجازی کمک میکنند. ورود این مفهوم در حوزه تحقیق و پژوهش و تشکیل سازمان های تحقیقاتی مجازی میتواند به بهرهگیری از تمامی پتانسیل های علمی کشور بدون وجود محدودیت زمانی و مکانی، چابکی و انعطاف پذیری فوق العاده در پاسخگویی به نیازهای تحقیقاتی کشور، کاهش هزینه ها در امر مدیریت فرآیند تحقیق، افزایش کیفیت و بهبود شاخص های بهره وری در سطح تحقیقات کمک کند. این اهداف در راستای پاسخگویی به نیازهای اصلی کشور در تبدیل علم به ثروت، کاربردی نمودن دستاوردهای تحقیقات و مدیریت یکپارچه فرآیند تحقیق جهت جلوگیری از هدررفت سرمایه های ملی است که از محورهای کلیدی همایش مدیریت پژوهش و فناوری به شمار می آید. از اینرو، به کارگیری مفهوم جدید محیط پرورش سازمان مجازی در حوزه مدیریت تحقیق به عنوان یک ایده نو در این مقاله مطرح و به منظور شناخت موجودیت ها، اعضا، نقش ها و وظایف هر یک از آنها و دستیابی به درکی مشترک از این مفاهیم، هستی شناسی محیط های پرورش سازمان های تحقیقاتی مجازی ارایه خواهد شد تا زمینه را برای تحقیقات گسترده تر در این حوزه باز نماید. از این رو در این مقاله با مرور پیشینه تحقیقات صورت گرفته در زمینه محیط های پرورش سازمان مجازی و با به کارگیری روش تحقیق کیفی و در نظر گرفتن ویژگی های خاص این حوزه و با توجه به هستی شناسی سطح کلان VBE، مفاهیم و روابط کلان بین آنها جهت خلق هستی شناسی سطح بالای محیط های پرورش سازمان های تحقیقاتی مجازی استخراج میگردد. این هستی شناسی کلان در ایجاد درک مشترک از مفاهیم محیط های پرورش سازمان های تحقیقاتی مجازی بهمنظور انجام تحقیقات گستردهتر در این زمینه و شکل گیری سازمان های تحقیقاتی مجازی کارگشا خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سازمان های مجازی ، محیط های پرورش سازمان های مجازی ، تحقیق ، سازمان های تحقیقاتی ، محیط های پرورش سازمان های تحقیقاتی مجازی ، هستی شناسی